Slechte eiwitbenutting/ opname van eiwit

Mijn paard van 7 jaar neemt slecht eiwitten op en is daardoor veel bespiering kwijtgeraakt. Wel is hij te dik (vet). We voeren op advies van een voedingsdeskundige die een rantsoenberekening heeft gemaakt een vitaminen/mineralenbrokje op basis van luzerne en luzernehooi omdat luzerne essentiële eiwitten bevat. Maar het lijkt erop dat sinds we luzerne voeren het paard meer last krijgt, hij komt geen gram aan en krijgt huiduitslag en wordt stijf in de beweging. Waarschijnlijk kan ons paard niet tegen luzerne. Wat kunnen we bijvoeren om meer eiwit in het paard te krijgen zodat er meer spieren kunnen worden aangemaakt?

Voordat hier antwoord op gegeven kan worden moeten we eerst e.a. op een rijtje zetten en misvattingen elimineren:

1. Hoe is die rantsoenberekening tot stand gekomen? Is dat op basis van berekeningen met als uitgangspunten het CVB tabel en/of etiket informatie of zijn er daadwerkelijk analyses overhandigd? Als het namelijk een berekening betreft op basis van CVB tabellen en etiket informatie kan men de gehele berekening en “advies” meteen in de prullenbak deponeren. Genoemde informatiebronnen zijn namelijk gebaseerd op gemiddelden en kunnen nooit een uitgangspunt zijn als het gaat om betrouwbaarheid van een advies.
2. Een voedingsdeskundige wat zich blind staart enkel op het probleem ‘slechte eiwitopname’ en alleen een eenzijdige oplossing aandraagt in de vorm van luzerne mag zich geen voedingsdeskundige noemen. Een dergelijk probleem staat nooit op zichzelf en is ook niet op te lossen door één element aan te pakken. Indien men alleen extra eiwit, in welke vorm ook, in het paard gaat stoppen krijgt het paard vroeg of laat nóg ernstiger gezondheidsklachten. Het probleem wordt dus groter (symptoombestrijding i.p.v. de oorzaak aanpakken).
3. Luzerne bevat essentiële eiwitten; gras heeft die ook en die zijn beter opneembaar omdat gras in tegenstelling tot luzerne vrijwel geen anti-nutriënten bevat.
4. Dat het paard meer last krijgt van de gezondheid nadat het meer luzerne te eten krijgt is niet meer dan logisch. Luzerne moet men zien als een kruid wat men in kleine hoeveelheden en periodiek kan/mag verstrekken; nooit luzerne als hooivervanger gebruiken of langdurig verstrekken!
5. Het gaat in dit geval niet zozeer om ‘bijvoeren’ maar een gehele verandering in het voermanagement. Daarnaast zal training/beweging maar ook huisvesting een belangrijke rol spelen wanneer men meer bespiering wil creeëren. 

Gebaseerd op de omschreven klachten is er een totale disbalans in de mineralenhuishouding en hormoonhuishouding. De omschreven klachten duiden op een (ernstig) calcium overschot. Luzerne kan de veroorzaker zijn van verstoring van de hormonale balans maar ook van calcium overschot. Calcium overschot is in veel gevallen de werkelijke oorzaak van eiwitverteringsproblemen. Dat het paard in dit geval ook stijf wordt in de beweging ondersteunt dit vermoeden, evenals dat het te dik is. Voordat we ons advies kunnen uitbouwen en ook onderbouwen hebben we meer gegevens nodig.